Het ventilatiedebiet meten in natuurlijk geventileerde stallen is een uitdaging door sterk variërende windomstandigheden. Debietsmetingen zijn moeilijk uit te voeren door plaats- en tijdsafhankelijke variaties van de snelheidsdistributie in de opening en in het gebouw. Niettegenstaande de sterke nood aan een referentiemeetmethode, is er momenteel nog steeds geen duidelijke referentie beschikbaar.
Dit doctoraatsonderzoek bestudeerde de haalbaarheid van een gereduceerde meettechniek om het natuurlijk ventilatiedebiet in stallen te bepalen, gebruik makend van directe metingen in de openingen.
In een eerste stap werd de eerder ontwikkelde gedetailleerde meetmethode (van Van Overbeke et al.) vereenvoudigd. In een volgende stap werden bevindingen overgedragen om vereenvoudigingen toe te passen bij ventilatiemetingen in grote openingen (bv. in melkveestallen). Voor beiden werden veldtesten uitgevoerd in een natuurlijk geventileerde testconstructie en een semi-commerciële melkveestal.
De mogelijkheid om gebruik te maken van eenvoudige (regressie-) modellen om het staldebiet en de snelheidsdistributie door de openingen te bepalen, werd bestudeerd. Hierdoor werden inzichten verkregen over de nauwkeurigheid en precisie van de debietsmetingen ten opzichte van gereduceerde meetlocaties en variërende windomstandigheden.